Zakażenie meningokokami

Czynniki wpływające na ryzyko zakażenia

Wiek

Najbardziej narażoną grupą wiekową są noworodki oraz dzieci do lat 5, które nie mają jeszcze do końca rozwiniętego systemu odpornościowego. Kolejną grupą podwyższonego ryzyka jest młodzież między 11. a 24. rokiem życia. W tym okresie w ich organizmie zachodzą zmiany związane z dojrzewaniem, przez co są bardziej podatni na różnego rodzaju zakażenia.

Zbiorowiska ludzi i styl życia

Przebywanie w pomieszczeniach, w których znajduje się duża liczba osób zwiększa ryzyko zachorowania. Są to warunki, w których bakterie mają możliwość szybkiego rozprzestrzeniania się. Duże znaczenie ma również styl życia i codzienne nawyki. Jedząc z kimś tą samą kanapkę lub pijąc wodę z tej samej butelki ,zwiększmy ryzyko zakażenia się bakteriami.

Podróże

W Polsce wysokie ryzyko zakażenia się meningokokami występuje w okresach zimowych i wiosennych. Istnieją jednak państwa gdzie bakteria ta występuje przez cały czas. Takim miejscem jest część Afryki leżąca na południe od Sahary. To właśnie tam odnotowuje się najwyższy wskaźnik zachorowalności.

Pozostałe czynniki

W grupie podwyższonego ryzyka znajdują się również osoby cierpiące na asplenie, czyli anatomiczny lub czynnościowy brak śledziony oraz takie, które borykają się z chorobami immunologicznymi.

Jak dochodzi do zakażenia?

Meningokoki przenoszone są drogą kropelkową oraz przez bezpośredni(np. pocałunek) lub pośredni(np. korzystanie ze wspólnych sztućców) kontakt z chorym lub nosicielem bakterii. Patogen ten żyje w jamie nosowo-gardłowej i występuje tylko u ludzi.

Rozpoznanie choroby

Pierwsze kroki, które zostaną podjęte przez lekarza to przeprowadzenie podstawowych badań,  takich jak pomiar temperatury czy zmierzenie ciśnienia. Następnie przeprowadzana jest punkcja lędźwiowa. Podczas tego zabiegu pobierany jest płyn rdzeniowy, w którym mogą znajdować się bakterie. Jeśli w badaniu mikroskopowym będą one widoczne oznacza to potwierdzenie diagnozy zakażenia meningokokami.

Leczenie

Nieleczone choroby wywołane meningokokami są zagrożeniem dla życia, dlatego leczenie należy zacząć jak najszybciej. Najprostszą metodą walki z zakażeniem  jest podanie antybiotyków takich jak: penicylina, ampicylina, chloramfenikol czy ceftriakson. U dzieci stosowane są również kortykosteroidy.

Komplikacje

Za późno leczone zakażenie może spowodować m.in.:

• uszkodzenia mózgu
• utratę słuchu
• wodogłowie
• zapalenie mięśnia sercowego
• padaczkę
• krwiaka opłucnej

Zapobieganie

Najbardziej popularną metodą zapobiegania meningokokom jest szczepienie. Jednak szczepionki chronią tylko przed meningokokami z grupy B, ponieważ nie ma jeszcze ich odmiany chroniącej przed patogenami z innych grup. W pierwszej kolejności szczepienie zaleca się osobom z podwyższonej grupy ryzyka. Profilaktyka powinna uwzględniać również przestrzeganie podstawowych zasad higieny osobistej.

Paulina Osowska

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy zakażenia meningokokami