Wirusowe zapalenie wątroby typu D

Choroba występuje głównie w basenie Morza śródziemnego. W Polsce zakażenie nie jest tak często spotykane nawet w grupie osób, które regularnie stosują dożylne środki odurzające.

Jak można się zarazić?

Wirus znajduje się w każdej wydzielinie człowieka zakażonego (we krwi, ślinie, pocie i w moczu). Zakazić można się w czasie porodu – kiedy matka jest osobą noszącą wirus, poprzez nieprawidłowo odkażany sprzęt medyczny, także poprzez stosunki seksualne, dożylne branie narkotyków i przy transfuzjach krwi. Szczególnie narażone są osoby, które  miały już zapalenie wątroby typu B.

Nosiciele HbsAg są szczególnie narażeni na zakażenie wirusem wątroby typu D.

Profilaktyka

Aby zapobiec zakażeniu należy stosować jednorazowy sprzęt w każdej możliwej sytuacji, w której może dojść do przeniesienia choroby, a jeśli nie ma takiej możliwości – to prawidłowo odkażać. Należy unikać przypadkowych kontaktów seksualnych i stosowania dożylnych środków odurzających.

Na wirusowe zapalenie wątroby typu D można się uodpornić poprzez szczepienie przeciwko wirusowi HBV. W Polsce prowadzone są obowiązkowe szczepienia na wirusa zapalenia wątroby typu B. Jako, że WZW typu D do uaktywnienia potrzebuje wirusa typu B – jasne jest, że trzeba zapobiec zachorowaniu na zapalenie wątroby typu B.

Diagnoza

Wirusowe zapalenie wątroby typu D można zdiagnozować badając krew – w celu wykazania obecności przeciwciał wirusa zapalenia wątroby typu D. Są to przeciwciała anty-delta agent. Biopsja wątroby i enzymy wątrobowe również  mogą wiele powiedzieć o obecności wirusa.

Możliwe skutki

W przypadku jednoczesnego zakażenia się wirusem zapalenia wątroby typu B i D – choroba ma ciężki przebieg, jednak często można wyleczyć oba wirusy i wrócić do  zdrowia.
Kiedy osoba przewlekle chora na WZW typu B zakazi się wirusem HDV – jest to superinfekcja – może dojść do zaostrzenia się przewlekłego zapalenia wątroby.

Leczenie

W zdecydowanej większości przypadków wirusowe zapalenie wątroby typu D jet chorobą samoleczącą się. Leczenie można przyspieszyć poprzez odpoczynek fizyczny i psychiczny. Chory jest osłabiony i czuje się nieswojo. Brak mu apetytu. Po opuszczeniu szpitala powinien przestrzegać diety, ale nie należy nakłaniać go do jedzenia. Nie wolno spożywać alkoholu przynajmniej przez jeden rok od wyleczenia choroby.

Kiedy pojawia się poprawa stanu zdrowia, stopniowo i powoli można wracać do starego trybu życia – do aktywności fizycznej, jednak czas oszczędzania się powinien być dwu krotnością pobytu w szpitalu.

Autor:

Natalia Ul

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy wirusowego zapalenia wątroby typu D