Wąglik

Do zakażenia dochodzi głównie drogą kontaktu bezpośredniego przez skórę lub drogą pokarmową przez spożycie zakażonego mięsa. W sprzyjających okolicznościach może dojść do zakażenia drogą oddechową.

Objawy:

Jeżeli do zakażenia dochodzi przez skórę wąglik rozwija się jako:

• Krosta złośliwa (pustula maligna) - Po okresie wylęgania trwającym około 7 dni w miejscu wtargnięcia laseczki wąglika pojawia się plamka przekształcająca się w grudkę a następne w pęcherzyk wypełniony płynem surowiczym lub krwistym często z ciemnym punktem w środku. Następnie tworzy się owrzodzenie pokryte czarnym strupem a skóra wokół niego staję się zaczerwieniona. Zmianom tym mogą towarzyszyć zmiany ogólne w postaci stanów gorączkowych z dreszczami, bólem głowy i zapalenie okolicznych naczyń i węzłów chłonnych.

• Obrzęk złośliwy (oedema malignum) - W niektórych przypadkach w przebiegu postaci skórnej zakażenia nie dochodzi do powstania czarnej krosty, z miany miejscowe wystęlpują w postaci znacznego obrzęku okolicznych tkanek. W tych przypadkach skóra przyjmuje charakterystyczną fioletową barwę.

W zakażeniach przez błony śluzowe drogą wziewną laseczki wąglika uwalniają się w węzłach chłonnych śródpiersia, w których powstają zmiany o charakterze marwiczym powodujące krwotoczne zapalenie śródpiersia, któremu często może towarzyszyć zapalenie płuc. Postać płucna może również rozwinąć się bez zajęcia węzłów chłonnych śródpiersia. W obu przypadkach choroba przebiega szybko, charakteryzuje się nagłym początkiem z wysoką gorączką, dreszczami, kaszlem, krwiopluciem, dusznością i sinicą.

Postać żołądkowo- jelitowa do której dochodzi po spożyciu surowego, niedogotowanego mięsa zakażonych zwierząt obecni rozwija się bardzo rzadko. Po dostaniu się przetrwalników do błony śluzowej jelita oraz do węzłów chłonnych wydzielana przez laseczkę wąglika toksyna powoduje krwotoczną martwicę węzłów chłonnych. Choroba ma ciężki przebieg, rozpoczyna się wymiotami, bólami brzucha, do których w późniejszym okresie dołącza się biegunka ze śluzowo-krwistymi wypróżnieniami oraz wysoka gorączka z objawami ciężkiej toksemii.

Leczenie:

Leczenie polega na podaniu penicyliny w dawkach uzależnionych od postaci choroby. Niekiedy podaje się tetracykliny lub chloramfenikol.
W przypadkach, kiedy leczenie jest włączone zbyt późno najczęśćiej z powodu mylnego rozpoznania często dochodzi do zgonu pacjenta.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy wąglika