Objawem charakterystycznym jest obrzęk zmienionych węzłów chłonnych. Czasem występuje posocznica. Choroba dotyczy zwierząt i człowieka. Pierwszym objawem jest grudka w miejscu zakażenia. Grudka ta następnie przechodzi w krostę, a następnie owrzodzenie w kształcie krateru.
Pojawia się wysoka gorączka, dreszcze, bóle głowy i mięśni, wymioty, wysypka plamista lub grudkowa, zapalenie spojówek, powiększenie wątroby i śledziony. Postaci kliniczne tularemii rozróżniamy w zależności od drogi zakażenia. Postać wrzodziejąco-węzłowa jest najczęstszą postacią tularemii, dotyczy nawet 85% przypadków. Zarazić się można przez kontakt ze skórą lub błonami śluzowymi, z krwią oraz płynami ustrojowymi chorego, po ugryzieniu przez kleszcza, po spożyciu skażonego mięsa. Objawy: wysoka gorączka, dreszcze, bóle głowy, osłabienie, owrzodzenie dłoni i palców oraz powiększenie i bolesność węzłów chłonnych. Postać węzłowa występuje w ok. 10% przypadków. Objawia się gorączką i powiększeniem oraz stwardnieniem węzłów chłonnych. W tej postaci nie ma owrzodzenia skóry. Tularemia węzłowa przebiega z limfadenopatią, czyli powiększeniem węzłów chłonnych. Może dojść do wytworzenia przetoki w zajętych węzłach chłonnych, nawet podczas leczenia. Postać anginowa, migdałkowa tularemii: zarażenie przez kontakt ze skażoną wodą, pokarmem, drogą wziewną. Objawia się wysiękowym zapaleniem gardła i migdałków, owrzodzeniem błony śluzowej, zapaleniem jamy ustnej. Postać trzewna: choroba uogólniona, objawia się gorączką, bólami brzucha, biegunką, nudnościami, a nawet wymiotami oraz ogólnym zatruciem. Nie ma miejscowych zmian skórnych czy śluzówkowych. Wywoływana jest najczęściej wdychaniem skażonego bakteriami
Francisella tularensis pyłu, spożyciem skażonego mięsa lub kontakcie skórnym. Postać septyczna, najcięższa postać tularemii: prowadzi do wstrząsu, zespołu rozsianego wykrzepiania naczyniowego, zespołu ostrej niewydolności
oddechowej, niewydolności narządowej, a w efekcie do zgonu. Postać oczno-węzłowa: owrzodzenie spojówki i zmiany skórne z miejscowym powiększeniem węzłów chłonnych. Występuje w ok. 2% przypadków. Zarażenie następuje po kontakcie spojówek z zakażonym materiałem, zazwyczaj pochodzenia zwierzęcego. Objawia się ropnym zapaleniem spojówek jednostronnym oraz powiększeniem pobliskich węzłów chłonnych .
Zobacz również objawy tej choroby: Objawy tularemii
Zapalenie naczyń chłonnych, Lymphangitis, jest powikłaniem zakażeń paciorkowcami, w wyniku zranienia lub utworzenia się ropnia, w przypadku obniżonej odporności lub bakteriami beztlenowymi w przypadku ran kąsanych. Do zapalenia naczyń i węzłów chłonnych dochodzi w sytuacji, kiedy ognisko zakażenia występuje na zranionej ręce lub ... czytaj więcej
Węzły chłonne odgrywają ważną rolę w walce organizmu człowieka z drobnoustrojami i toksynami. Są znaczącym elementem układu immunologicznego, który odpowiada za odporność, gdyż uczestniczą w wytwarzaniu przeciwciał oraz filtrują przepływającą przez nie limfę. Znajdują się w różnych miejscach ciała, najważniejsze zaś to ... czytaj więcej
Brak komentarzy