Robaczyce

Owsik ludzki (Oxyuris vermicularis)

• Osobny artykuł na ten temat: Owsica

Owsik ludzki jest odpowiedzialny za chorobę zwaną owsicą. Choroba ta przede wszystkim dotyczy dzieci i jest najczęstszą robaczycą wśród dzieci przedszkolnych i szkolnych. Choroba przenosi się z człowieka na człowieka.

Samce owsika są długości 2-5 mm, samice ok. 1 cm. Samice można zaobserwować na powierzchni stolca jako małe, białe, nitkowate robaki.

Jaja pasożyta trafiają do żywiciela przez usta. W jelicie cienkim larwy rozwijają się w dorosłe osobniki. W nocy samice składają jaja w okolicach odbytnicy. Powoduje to świąd okolicy odbytu, w efekcie którego jaja mogą przedostać się na palce pod paznokcie i zostać ponownie połknięte. Jaja mogą przenosić się również na pościel i ręczniki, co z kolei może powodować zakażenie pasożytem innych osób.

Oprócz silnego świądu w okolicy odbytu owsica może wywoływać również ból brzucha. Wśród objawów wymienia się także cienie pod oczami, brak apetytu oraz bladość skóry. U dzieci można zaobserwować płacz bez powodu, nadpobudliwość nerwową, bezsenność, trudności w skupieniu uwagi, a także zgrzytanie zębami. Owsica może mieć przebieg bezobjawowy. Więcej na temat objawów owsicy można przeczytać TUTAJ

Tasiemiec (Taenia)

Najczęściej dochodzi do zakażenia tasiemcem nieuzbrojonym, rzadziej tasiemcem uzbrojonym, bąblowcem lub karłowatym. Bardzo rzadko jest to bruzdogłowiec szeroki. Tasiemiec uzbrojony jest groźniejszym pasożytem w porównaniu z tasiemcem nieuzbrojonym. Ten pierwszy bowiem wywołuje niebezpieczna dla zdrowia a nawet życia człowieka wągrzycę http://www.ukladu-pokarmowego.choroby.biz/Wagrzyca, czyli chorobę wywołaną przez jaja uzbrojonego tasiemca. Warto również wspomnieć o tasiemcu bąblowcowym, który wywołuje bąblowicę.

Polecamy również:

• Tasiemiec uzbrojony
• Tasiemczyca

Tasiemiec nieuzbrojony (Taenia saginata) może osiągać długość 30 metrów. Jego zabarwienie jest określane jako białawo-żółte. Kształt tasiemca przypomina makaron wstążki. Pojedyncze człony tasiemca można zaobserwować w stolcu.

Do zakażenia może dojść spożywając surowe lub niedogotowane mięso wołowe. Może ono zawierać larwy tasiemca (wągry). W jelicie cienkim z wągrów rozwijają się dorosłe pasożyty.

Zakażenie tasiemcem nieuzbrojonym objawia się utratą masy ciała, osłabieniem, chorym wyglądem, bólem brzucha, atakami wilczego głodu, mogą zdarzać się mdłości.

Glista ludzka (Ascaris lumbricoides)

Glista ludzka wywołuje chorobę zwaną glistnicą. Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową, gdy jaja glisty ludzkiej spożywane są wraz z niemytymi owocami lub warzywami. Z jaj uwalniają się larwy w jelicie cienkim, przenikają przez ścianę jelita do krwi i drogą krwionośną wędrują do pęcherzyków płucnych, a stąd do oskrzeli i gardła, i ponownie dostają się do układu pokarmowego. Bardzo istotne w profilaktyce glistnicy jest dokładne mycie warzyw i owoców przed ich spożyciem.

Samce glisty ludzkiej mierzą 15-25 cm długości. Samice 20-40 cm. Przebywanie tych pasożytów w organizmie ludzkim często może nie dawać żadnych dolegliwości. Pasożyty mogą być widoczne w stolcu. Jeżeli wystąpią objawy, to zalicza się do nich: wysypki, zgrzytanie zębami, wymioty, stany podgorączkowe, suchy kaszel, czasami bóle brzucha. Więcej na temat objawów glistnicy można przeczytać TUTAJ

Warto w tym miejscu kilka słów poświęcić gliście psiej i kociej, która może wywołać chorobę zwaną toksokaroza. Najczęściej jaja tego rodzaju glisty przedostają się do układu pokarmowego dzieci, po kontakcie z zabrudzoną kałem psa lub kota ziemią (np. w piaskownicy) lub po zjedzeniu nieumytych owoców lub warzyw. Glista pochodzenia zwierzęcego jest bardziej niebezpieczna, niż glista ludzka. Toksokaroza może doprowadzić do uszkodzenia wzroku.