Czerwonka bakteryjna

Zarazić  można się podobnie jak w przypadku duru brzusznego. Największa zaraźliwość występuje w okresie biegunki oraz po chorobie i trwa od 2 tygodni do 3 miesięcy. Po przebytej chorobie organizm nie nabiera odporności.

Okres wylęgania choroby wynosi od 1 do 7 dni. Zmiany chorobowe mają miejsce w jelicie grubym, zwłaszcza w jego końcowym odcinku. Zmiany mają charakter zapalno – nieżytowy z obfitą wydzieliną surowiczo – śluzową i śluzową. Rzadziej powstają ogniska martwicze i owrzodzenia pokryte błoniastym nalotem.

Objawy:

• dreszcze
• wysoka gorączka
• bóle kurczowe brzucha
• biegunka z częstymi wypróżnieniami
• uciążliwe parcia
• odwodnienie
• utrata elektrolitów

W przypadku dużych zaburzeń wodno – elektrolitowych może pojawić się także suchość błon śluzowych, bóle mięśni, problemy z krążeniem, apatia, senność.

Dla dzieci oraz starszych osób choroba o ciężkim przebiegu może stwarzać zagrożenie dla życia. U niektórych chorych czerwonka może przejść w postać przewlekłą.

W celu rozpoznania choroby wykonuje się badanie endoskopowe oraz bakteriologiczne.

Czerwonkę bakteryjną należy różnicować z:

• zatruciem pokarmowym
• pełzakowicą
• balanditiozą
• wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego
• rakiem esicy i odbytu

Bardzo ważne jest podjęcie odpowiedniego leczenia. W przypadku, gdy chory nie wymiotuje, elektrolity uzupełnia się drogą doustną. W cięższych przypadkach konieczne jest podłączenie kroplówki choremu. Zalecane jest także przestrzeganie odpowiedniej diety.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy czerwonki bakteryjnej