Choroba Chagasa

Zakażenie przenoszone jest na zwierzęta i ludzi przez krwiopijne pluskwiaki z podrodziny Triatominae. Do zakażenia może dojść wskutek zjedzenia pokarmu zanieczyszczonego przez owady, transfuzji krwi oraz przeniesienia pasożyta z matki na dziecko w trakcie ciąży. Najczęściej jednak zarażony owad zostawia swoje odchody na skórze człowieka, przeważnie podczas snu. Po przebudzenie, człowiek pocierając skórę nieświadomie wciera odchody owada w otwarta ranę, śluzówki jamy ustnej lub spojówki oka.

Na chorobę Chagasa najczęściej zapadają dzieci ze względu na małą dbałość o higienę osobistą oraz osoby biedne. Jednak ze względu na coraz większy rozwój turystyki, odnotowuje się zwiększoną ilość zachorowań u osób odwiedzających kraje Ameryki Południowej i nocujących w tanich hotelach.

Choroba rozwija się po krótkim okresie inkubacji trwającym zazwyczaj od 8 do 10 dni. Wyróżnia się dwie fazy choroby. Pierwsza, ostra faza trwa od 4 do 6 tygodni, po czym przechodzi w stadium przewlekłe. Faza ta może trwać przez kilka dekad. U przeważającej części zarażonych choroba nie ujawni się już klinicznie. U pozostałych osób rozwija się objawowa postać, która uszkadza narządy wewnętrzne. Mogą pojawić się zmiany w sercu, a także powiększenie niektórych narządów układu pokarmowego, zwłaszcza przełyku i jelita grubego. Pojawienie się tej fazy skraca życie o około 9 – 10 lat.

Typowe objawy choroby:

• gorączka
• ogólne rozbicie i zmęczenie
• powiększenie wątroby lub śledziony
• powiększenie węzłów chłonnych
• jednostronny obrzęk powiek
• nudności i wymioty
• przelotna wysypka   

U noworodków może dojść do obrzęku mózgu, który zazwyczaj prowadzi do śmierci. Choroba przebiega również bardzo ostro u chorych zainfekowanych dodatkowo wirusem HIV.

Rozpoznanie i leczenie

W celu rozpoznania choroby konieczne jest rozmazu krwi oraz biopsji mięśnia lub węzła chłonnego. Stosuje się także ksenodiagnostykę, pozwalającą na wykrycie czy w krwi znajduje się pasożyt. Można przeprowadzić także badanie świeżej krwi z dodatkiem antykoagulantu, w której może wykryć świdrowce.

Niestety nie ma obecnie skutecznie szczepionki przeciw chorobie Chagasa. Leczenie jest skuteczne głównie w ostrej fazie choroby. Stosuje się głównie dwa specyfiki - nifurtimoks oraz benzonidazo. W fazie przewlekłej leczenie jest głównie objawowe.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy choroby Chagasa