Borelioza

Dojrzałe, zapłodnione samice, by złożyć jajeczka muszą napić się krwi zwierzęcia lub człowieka, których obecność wyczuwają bezbłędnie z niewielkich odległości - po czym spadają z liści drzew, krzaków lub traw i wczepiają się w skórę. Do zakażenia dochodzi w czasie bezpośredniego kontaktu zakażonego kleszcza z człowiekiem i przedostania się jego śliny lub wymiocin przez skórę żywiciela. Wczesne usunięcie pasożyta ogranicza ryzyko zakażenia, gdyż uważa się, że do zakażenia potrzebny jest okres 36-48 godzinnego pozostawania kleszcza w skórze. Najczęściej do zakażenia człowieka dochodzi w wyniku kontaktu z nimfami, które są małymi i trudnymi do zauważenia, a przy tym najbardziej agresywnymi formami rozwojowymi kleszczy. W nimfach stwierdza się 10-20 razy więcej krętków niż w pozostałych postaciach kleszczy. Z tego powodu najwięcej zachorowań notuje się w okresie żerowania nimf, czyli od maja do sierpnia.

Objawy
Charakterystycznym objawem I okresu są zmiany skórne. W pierwszej fazie mniej więcej miesiąc, po ukłuciu przez kleszcza powstaje czerwona plama, której towarzyszyć może gorączka, bóle głowy, stawów, mięsni, sztywność karku, powiększenie węzłów chłonnych. W drugim okresie choroby występują objawy narządowe do których dochodzi w kilka tygodni lub miesięcy, wskutek rozprzestrzeniania krętków drogą krwionośną. Objawom ogólnego złego samopoczucia towarzyszą napadowe bóle stawowo-mięśniowe, porażenia nerwów rdzeniowych , czaszkowych (często nerwu twarzowego), objawy oponowi-mózgowe. Mogą występować także objawy zaburzeń rytmu serca oraz bóle stawowe. W III okresie, który występuje w kilka miesięcy lub później, objawy choroby przybierają formę zmian przewlekłych.

Leczenie:

W Polsce dostępna jest szczepionka przeciw odkleszczowemu zapaleniu opon mózgowych i mózgu FSME-IMMUN Inject. Zawiera ona oczyszczony antygen zabitego wirusa kleszczowego zapalenia opon mózgowych i mózgu ze szczepu izolowanego w Austrii.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy boreliozy